Generic selectors
Exact matches only
Search in title
Search in content
Post Type Selectors
Search in posts
Search in pages
dslc_downloads
events_agenda
klanten
dslc_projects
vacature
Informatievoorzeining: van aanbod naar vraag

Informatievoorziening: van aanbod naar vraag

  • 19 september 2019

Wat mij meer en meer opvalt, is dat bedrijven en organisaties aangeven dat ze ‘de basis op orde willen hebben’. Met de basis bedoelen ze dan in ons geval de informatievoorziening. Als we vervolgens doorvragen naar het waarom, horen we vaak dat ‘de business’ nog niet zo goed weet wat ze aan moeten met die nieuw ontdekte goudmijn aan data en dat de IT afdeling daarom voorbereid wil zijn op alle mogelijke vragen die ‘de business’ hen zou kunnen gaan stellen. (Wie de business dan ook is, daar schrijven we binnenkort over.)

Hoe nobel ik het streven ook vind om voorbereid te zijn op alle mogelijke vragen die er zouden kunnen komen vanuit de organisatie, ik word er niet heel blij van. In dit soort situaties lijkt de verbinding tussen de Business en de IT afdeling verloren gegaan.

Dienstverleners

Misschien zijn we als IT-ers wel zelf schuldig aan het vaak nog steeds niet optimaal functioneren van de verbinding tussen IT en de rest van de organisatie. Toen we als IT-ers een vast onderdeel werden van organisaties, werden we vaak gezien als een faciliterende club, als dienstverlener voor de organisatie. Als je, zoals in het begin, vooral computers en netwerken levert is dat wellicht ook niet helemaal gek bedacht. Maar de ontwikkelingen in ‘de IT’ gingen de afgelopen jaren wel heel erg hard. De hoeveelheid data explodeerde, zowel binnen als buiten de organisatie. En met die grote hoeveelheden data groeiden ook de mogelijkheden om van data waarde te maken exponentieel. Een echte goudmijn dus. Toch gedragen we ons vaak nog steeds als dienstverleners.

De mogelijkheden verkopen

Ik weet uit eigen ervaring, en heb het in mijn omgeving ook vaak gezien, dat we als verkopers bij de stakeholders langs gingen om de enorme datagoudmijn en de prachtige bijbehorende tooling aan de man te brengen.

Natuurlijk was er ook wel vraag naar data en informatie. Maar vaak kwam deze grotendeels uit de bekende (vaak financiële) hoek en vroeg men om indicatoren die eerder toch al met de rekenmachine of Excel werden berekend. Wij zagen echter nog meer mogelijkheden! En om dat te bewijzen zijn we dus gaan verkopen: ‘Kijk dan teamleider financiën: We kunnen trends in de tijd zetten en analyses uitvoeren op betaalgedrag! Wil je dat ook?’ Als wij het aanbieden, ontstaat vanzelf de vraag, toch?

Maar wat is nou eigenlijk de vraag?

Door ons gedrag als verkoper van informatie en onze dienstverlenende insteek, waren wij IT-ers misschien niet kritisch genoeg naar de organisatie. We durfden ze niet te wijzen op het feit dat ze ook zelf na moesten denken over de vraag. Wat wilden ze bereiken? En hoe kan informatie daarbij van waarde zijn?

Ik gebruik vaak het voorbeeld van mijn flink jongere broer. Hij leerde pas zijn eigen veters strikken toen ik naar school moest. Tot die tijd had ik het elke dag voorgedaan: “Kijk, zo strik je veters… probeer het zelf maar eens.” Pas toen ik er niet meer was om het voor te doen, mijn informatie dus niet meer kon aanbieden, ging hij er zelf mee aan de slag.

Wellicht hebben we de noodzaak om vanuit de vraagkant na te denken over de behoefte wel te lang onderdrukt door onze meerwaarde te willen bewijzen aan de hand van aanbod. Of zijn onze verwoede pogingen om de verbinding te zoeken wel elke keer opnieuw gestrand en zijn we op een gegeven moment maar gaan aanbieden wat we dachten dat de vraag zou kunnen zijn?

Data is een waardevol productiemiddel

Wanneer je als business of bestuurders anno 2019 nog niet inziet dat data een productiemiddel is dat op dezelfde manier moet worden gemanaged als geld & mensen, dan ga je mijn inziens de boot missen. We moeten als IT-ers dus het gesprek durven aangaan over verantwoordelijkheid van dit productiemiddel en spreken met degenen voor wie dit middel de meeste waarde heeft. Daar moeten we in investeren.

Met elkaar in gesprek over de vraag

Wanneer we als IT-ers volharden in het aanprijzen van de mogelijkheden van data en informatie, dan leert de business nooit zijn eigen veters strikken. Daarom moeten we met elkaar in gesprek over het waarom van de organisatie, over hoe data daarin kan worden omgezet naar waarde en over de verwachtingen die we daarbij van elkaar hebben. Als je samen die focus kunt aanbrengen, kan er veel gerichter worden gewerkt aan het op orde brengen van de informatievoorziening. Wanneer je de doelen van de organisatie koppelt aan de informatievoorziening, dan is de basis écht op orde.

Sparren met je vakgenoten – Expert meets Expert 5 november

Op dinsdag 5 november organiseert Scamander een Expert meets Expert sessie over vraagarticulatie. Tijdens deze sessie zal een externe expert uit de doeken doen hoe de iPM methode kan helpen om organisatiedoelen te vertalen naar de juiste informatievoorziening. Daarna zul je met de aanwezige vakgenoten deze methode ‘hands-on’ verkennen en evalueren. Ben jij ook van de partij? Schrijf je dan hier in.

Rob Goossens
Data 2 Value Consultant

Deel dit met uw volgers

Wat mij meer en meer opvalt, is dat bedrijven en organisaties aangeven dat ze ‘de basis op orde willen hebben’. Met de basis bedoelen ze dan in ons geval de informatievoorziening. Als we vervolgens doorvragen naar het waarom, horen we vaak dat ‘de business’ nog niet zo goed weet wat ze aan moeten met die nieuw ontdekte goudmijn aan data en dat de IT afdeling daarom voorbereid wil zijn op alle mogelijke vragen die ‘de business’ hen zou kunnen gaan stellen. (Wie de business dan ook is, daar schrijven we binnenkort over.)

Hoe nobel ik het streven ook vind om voorbereid te zijn op alle mogelijke vragen die er zouden kunnen komen vanuit de organisatie, ik word er niet heel blij van. In dit soort situaties lijkt de verbinding tussen de Business en de IT afdeling verloren gegaan.

Dienstverleners

Misschien zijn we als IT-ers wel zelf schuldig aan het vaak nog steeds niet optimaal functioneren van de verbinding tussen IT en de rest van de organisatie. Toen we als IT-ers een vast onderdeel werden van organisaties, werden we vaak gezien als een faciliterende club, als dienstverlener voor de organisatie. Als je, zoals in het begin, vooral computers en netwerken levert is dat wellicht ook niet helemaal gek bedacht. Maar de ontwikkelingen in ‘de IT’ gingen de afgelopen jaren wel heel erg hard. De hoeveelheid data explodeerde, zowel binnen als buiten de organisatie. En met die grote hoeveelheden data groeiden ook de mogelijkheden om van data waarde te maken exponentieel. Een echte goudmijn dus. Toch gedragen we ons vaak nog steeds als dienstverleners.

De mogelijkheden verkopen

Ik weet uit eigen ervaring, en heb het in mijn omgeving ook vaak gezien, dat we als verkopers bij de stakeholders langs gingen om de enorme datagoudmijn en de prachtige bijbehorende tooling aan de man te brengen.

Natuurlijk was er ook wel vraag naar data en informatie. Maar vaak kwam deze grotendeels uit de bekende (vaak financiële) hoek en vroeg men om indicatoren die eerder toch al met de rekenmachine of Excel werden berekend. Wij zagen echter nog meer mogelijkheden! En om dat te bewijzen zijn we dus gaan verkopen: ‘Kijk dan teamleider financiën: We kunnen trends in de tijd zetten en analyses uitvoeren op betaalgedrag! Wil je dat ook?’ Als wij het aanbieden, ontstaat vanzelf de vraag, toch?

Maar wat is nou eigenlijk de vraag?

Door ons gedrag als verkoper van informatie en onze dienstverlenende insteek, waren wij IT-ers misschien niet kritisch genoeg naar de organisatie. We durfden ze niet te wijzen op het feit dat ze ook zelf na moesten denken over de vraag. Wat wilden ze bereiken? En hoe kan informatie daarbij van waarde zijn?

Ik gebruik vaak het voorbeeld van mijn flink jongere broer. Hij leerde pas zijn eigen veters strikken toen ik naar school moest. Tot die tijd had ik het elke dag voorgedaan: “Kijk, zo strik je veters… probeer het zelf maar eens.” Pas toen ik er niet meer was om het voor te doen, mijn informatie dus niet meer kon aanbieden, ging hij er zelf mee aan de slag.

Wellicht hebben we de noodzaak om vanuit de vraagkant na te denken over de behoefte wel te lang onderdrukt door onze meerwaarde te willen bewijzen aan de hand van aanbod. Of zijn onze verwoede pogingen om de verbinding te zoeken wel elke keer opnieuw gestrand en zijn we op een gegeven moment maar gaan aanbieden wat we dachten dat de vraag zou kunnen zijn?

Data is een waardevol productiemiddel

Wanneer je als business of bestuurders anno 2019 nog niet inziet dat data een productiemiddel is dat op dezelfde manier moet worden gemanaged als geld & mensen, dan ga je mijn inziens de boot missen. We moeten als IT-ers dus het gesprek durven aangaan over verantwoordelijkheid van dit productiemiddel en spreken met degenen voor wie dit middel de meeste waarde heeft. Daar moeten we in investeren.

Met elkaar in gesprek over de vraag

Wanneer we als IT-ers volharden in het aanprijzen van de mogelijkheden van data en informatie, dan leert de business nooit zijn eigen veters strikken. Daarom moeten we met elkaar in gesprek over het waarom van de organisatie, over hoe data daarin kan worden omgezet naar waarde en over de verwachtingen die we daarbij van elkaar hebben. Als je samen die focus kunt aanbrengen, kan er veel gerichter worden gewerkt aan het op orde brengen van de informatievoorziening. Wanneer je de doelen van de organisatie koppelt aan de informatievoorziening, dan is de basis écht op orde.

Sparren met je vakgenoten – Expert meets Expert 5 november

Op dinsdag 5 november organiseert Scamander een Expert meets Expert sessie over vraagarticulatie. Tijdens deze sessie zal een externe expert uit de doeken doen hoe de iPM methode kan helpen om organisatiedoelen te vertalen naar de juiste informatievoorziening. Daarna zul je met de aanwezige vakgenoten deze methode ‘hands-on’ verkennen en evalueren. Ben jij ook van de partij? Schrijf je dan hier in.

Rob Goossens
Data 2 Value Consultant